Vanuit TriageExpert worden al een aantal jaren bijeenkomsten georganiseerd voor bedrijfsartsen en medisch adviseurs waarin aandacht wordt besteed aan de uitwisseling van kennis en ervaringen rond het thema taakdelegatie.
Omdat we het signaal kregen dat er ook vanuit professionals met een niet medische achtergrond interesse voor dit thema was, heeft op maandag 23 mei j.l. een eerste bijeenkomst voor een bredere groep plaats gevonden. De nieuwe opzet van de bijeenkomst leverde een interessante uitwisseling van kennis en ervaringen op.
Door de gemengde opbouw van de groep (zowel verzuimprofessionals als bedrijfsartsen) kwam mooi naar voren dat taakdelegatie nog de nodige vragen oproept. Vanuit ervaringen werd in ieder geval één ding duidelijk: taakdelegatie kent vele gezichten. Bij de implementatie van het taakdelegatie kunnen verschillende keuzes worden gemaakt. Afhankelijk van de keuzes zullen een aantal zaken goed moeten worden geborgd.
In dit artikel een aantal zaken uit de bijeenkomst aangestipt.
Taakdelegatie: nieuwe kansen in een veranderende markt
De afgelopen jaren is er weer sprake geweest van een aantal omvangrijke verandering in de wet- en regelgeving met betrekking tot arbodienstverlening en verzuimbegeleiding in het bijzonder.
Recentelijk hebben de beleidsregels ‘De zieke werknemer’ van de Autoriteit Persoonsgegevens de nodige stof op doen waaien. De herhaling en aanscherping van de regelgeving rond privacy zet vooral het Eigen Regie-model voor werkgevers onder druk. Casemanagers die niet onder taakdelegatie van een bedrijfsarts werken mogen over dezelfde informatie beschikken als de werkgever. In de bijeenkomst werd dit ‘bijna niets’ genoemd.
De aanscherping biedt juist kansen voor een zorgvuldig geïmplementeerd Taakdelegatiemodel waarbij bedrijfsartsen en casemanagers (of andere arbo- of verzuimprofessionals) in een geformaliseerde setting nauw samenwerken aan zowel verzuimbegeleiding als schadelastbeperking. Voor alle betrokkenen binnen de taakdelegatieconstructie geldt dezelfde geheimhoudingsplicht als voor de bedrijfsarts.
Een combinatie van Taakdelegatie en het Eigen Regie-model kan wel werken. Het formaliseren en implementeren van deze combinatie is niet simpel, maar een aantal interne arbodiensten van grote organisaties laten zien dat dit in nauw overleg met een ondernemingsraad wel mogelijk is.
Taakdelegatie en kosten
Het vertrekpunt voor de implementatie van taakdelegatie zou niet de efficiëntie moeten zijn, maar de wensen en behoeften van de klant. De ratio met betrekking tot de inzet van bedrijfsartsen en andere professionals bij verzuimbegeleiding is dan ook maatwerk. Efficiëntere inzet van bedrijfartsen is dus geen doel op zich, maar het uiteindelijke gevolg van een andere werkwijze. Een goed doortimmerd Taakdelegatiemodel kan zeker tot grotere efficiëntie en aanzienlijke kostenbesparing bij zowel de arbodienst als de klant leiden.
Taakdelegatie kan daarbij ruimte creëeren om de bedrijfsarts voor andere taken dan verzuimbegeleiding in te zetten. Daarbij valt te denken aan meer bedrijfsadvies en de invulling van preventie in lijn met de aanscherping van de Arbowet.
Vanuit VerzuimConsult is veel ervaring opgedaan met de implementatie van het Taakdelegatiemodel met een centrale rol voor een medisch adviseur. Alhoewel bij de inzet van een medisch adviseur naast bedrijfsartsen een extra laag wordt toegevoegd, hoeft dit niet tot hogere kosten/een hogere kostprijs te leiden. Toepassing van deze variant kan er juist toe leiden dat:
efficiënter wordt gewerkt
een andere ratio ontstaat tussen de inzet van bedrijfsartsen en andere professionals
met meer aandacht voor actieve procesbegeleiding en schadelast-beperking.
Taakdelegatie en kwaliteit
Mits zorgvuldig toegepast kan het Taakdelegatiemodel in belangrijke mate bijdragen aan de kwaliteit van de dienstverlening.
Taakdelegatie biedt de bedrijfsarts de mogelijkheid gericht aandacht te geven aan (potentiële) risicodossiers en standaardtaken te delegeren. In praktijk gebeurt dat o.a. aan secretariaat, collega bedrijfsartsen en casemanagers. De bedrijfsarts zit daarbij potentieel in een kwetsbare positie. Hij/zij is bij taakdelegatie altijd de opdrachtgever en eindverantwoordelijke. In deze constructie moet voldoende aandacht worden besteed aan het borgen van de voorwaarden die aan het delegeren van taken zijn verbonden.
Om de voorwaarden voor verantwoorde taakdelegatie (aanwijzingen, toezicht, tussenkomst en toetsing bekwaamheid) goed te borgen is het dan ook raadzaam afspraken goed vast te leggen en waar nodig met schriftelijke overeenkomsten te werken. In praktijk gebeurt dit nog niet zo veel. Vanuit de groep hoorden wij dat hier bij (her)certificering als arbodienst naar kan worden gevraagd.
Om de kwaliteit van de dienstverlening te borgen dienen de volgende zaken te worden ingezet:
(werk)instructies
vaste overleg momenten
beslis- of escalatiemodellen
intervisie
periodieke toetsing van de kennis/bekwaamheid van de professionals die taken krijgen gedelegeerd
Zoals eerder aangegeven is als voorbeeld aandacht besteed aan het model waarbij een medisch adviseur eindverantwoordelijke is voor de totale verzuimbegeleiding. Hierbij wordt gebruik gemaakt van in- of externe bedrijfsartsen die op lokatie vooral in worden gezet voor de beantwoording van gerichte vragen zoals het in kaart brengen van de belastbaarheid. De medisch adviseur draagt in nauwe samenwerking met een casemanager zorg voor de vraagstelling en de bewaking van het totale proces. Hierbij neemt de casemanager in delegatie taken over van de Medisch Adviseur en worden andere bedrijfsartsen al interventie ingezet, waarbij voor informatie-uitwisseling gebruik wordt gemaakt van de constructie van een behandelteam.
Voordeel van dit model is dat de medisch adviseur op centraal niveau de kwaliteit en de uitvoering conform de visie van de organisatie bewaakt.
Toegang tot het medisch dossier
Binnen het Taakdelegatiemodel kan de casemanager informatie verzamelen ten behoeve van het medisch dossier en hier zelf ook over beschikken. Van belang is het onderscheid tussen het verzamelen en interpreteren van informatie. Het interpreteren van medische informatie is in principe voorbehouden aan de bedrijfsarts. Afhankelijk van het bekwaamheidsniveau van de casemanager kan (onder toezicht) wel degelijk een deel van de beslissingen bij de casemanager worden neergelegd. De eerder genoemde escalatie- of beslismodellen, al dan niet vervat in slimme software, kan hier een ondersteunende rol in spelen.
Een voorbeeld van het verzamelen van informatie is het opvragen van medische informatie. Dit was bij de aanwezige organisaties verschillend geregeld. Voor het opvragen van medische informatie worden zowel medisch secretaresses als casemanagers ingezet; voor beiden geldt dat dit onder voorwaarde vaan taakdelegatie zou moeten gebeuren. De bedrijfsarts speelt daarbij een leidende rol in het formuleren van de vraagstelling bij het informatieverzoek.
Voor de toegang tot stukken uit het medisch dossier geldt dat deze toegang noodzakelijk moet zijn voor het uitvoeren van de taken. In beginsel zal de casemanager dus geen toegang hebben tot het medisch dossier tenzij uit de gedelegeerde taken anders blijkt.
Het Taakdelegatiemodel, wet- en regelgeving en richtlijnen
Bij een zorgvuldige implementatie met veel aandacht voor borging van de in de Wet BIG genoemde voorwaarden en het formaliseren van afspraken in overeenkomsten druist taakdelegatie niet in tegen de geest (en de letter) van de WGBO, BW7 en Wet BIG.
Binnen deze setting kan ook conform de richtlijnen en leidraden van de NVAB worden gewerkt. De NVAB heeft de toepassing van het Taakdelegatiemodel zelf beschreven in de Leidraad Casemanagement. Hierin zijn veel punten overgenomen die de KNMG met betrekking tot taakdelegatie heeft geformuleerd.